الهی ......
الهي به آنان كه پرپر شدند
پر از زخم هاي مكرر شدند
به آنان كه «همت» مثال آمدند
به شوق حريم وصال آمدند
به آنان كه چون پرده بالا زدند
قدم در حريم تماشا زدند
به آنان كه كارون خروش آمدند
چنان خون كارون به جوش آمدند
به آنان كه امروز، فردايي اند
به آنان كه فردا، تماشايي اند
به آنان كه رفتند تا «ما» شوند
و آئينه داران فردا شوند
به آنان كه زخمي ترين بوده اند
شهيدان ميدان «مين» بوده اند
به آنان كه بالي رها داشتند
گذرنامه كربلا داشتند
به آنان كه چون شمع ها سوختند
چراغ شهادت بر افروختند
به آنان كه مردان دين بوده اند
قرار زمان و زمين بوده اند
ز تكبير آن دم كه دم مي زدند
سكوت زمان را به هم مي زدند
به آنان كه از مهر فرزند خويش
بريدند يكباره پيوند خويش
بريدند تا عاشقي گل كند
سفر در مدار تغزل كند
بريدند تا عشق جاري شود
كه از عاشقي پاسداري شود
همانان كه روح روان داشتند
سفرنامه آسمان داشتند
همانان كه دلداده او شدند
كبوتر كبوتر، پرستو شدند
پرستو، پرستو، فراز آمدند
و بي سر، سرافراز، باز آمدند...
شب عاشقي را رقم مي زدند
همانان كه بر «مين» قدم مي زدند
از آنان كه تنها «پلاكي» به جاست
كمي استخوان، مشت خاكي به جاست
الهي به آوازه اين حريم
به هورالهويزه به هورالعظيم
به دشتي كه پيوسته عباس داشت
كه بي دست هم خيمه را پاس داشت
به رمزي كه چون نام خيبر گرفت
غريبانه از ما برادر گرفت
خبر بود و تكرار خمپاره ها
جگرگوشه ها، پاره پاره رها
خطر پشت هر لحظه پا مي گرفت
زياران ما دست و پا مي گرفت
و آن لحظه هايي كه خمپاره شصت
ميان نماز عزيزان نشست
نمازي كه يك ركعتش پاره شد
تشهد پر از موج خمپاره شد
به آنان كه بر دوست، مهمان شدند
و در ساحت عشق، «چمران» شدند...
كجايند مردان والفجر هشت
كه از خونتان دشت گلپوش گشت
كجايند مردان فتح المبين
كجايند اسطوره هاي يقين
پرویز بیگی حبیب آبادی
*********
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: * شهدا و دفاع مقدس
